Basic HTML Version
Olimpik Spor Dallarını Tanıyalım
Let’s Get to Know the Olympic Sports
7
Güreş
Wrestling
W
restling is a combat sport
involving grappling type
techniques such as clinch fight-
ing, throws and takedowns, joint
locks, pins and other grappling
holds. Olympic wrestling disci-
plines are freestyle wrestling
and Greco-Roman wrestling.
Freestyle wrestling allows the
use of the wrestler’s or his op-
ponent’s legs in offense and de-
fence. In Greco-Roman style, it is
forbidden to hold the opponent
below the belt, to make trips, and
to actively use the legs in the ex-
ecution of any action.
As the traditional sport of Turks,
the word wrestling (güreş)
comes from the Uzbek and
Bashkir’s Turkic term ‘kures’. A
great passion and a part of dai-
ly lives of ancient Turks, wres-
tling dates back to the Koryak
wood carvings bearing wrestling
figures. Wrestling has a very
old past among Turks. It was
very popular for the Hiyung-Nu
Turks of B.C. 13
th
Century. The
Book of Dede Korkut, the famous
epic stories of the Oghuz Turks,
makes reference to all kinds of
wrestling. The Epic of Gilgamesh,
Book of Dede Korkut, Sumerian
and Akkadian history findings in-
dicate that wrestling was first
practiced by the Turks.
Wrestling spreaded to west,
Anatolia, via migrations of the
Turks and especially the oil-wres-
tling became popular among the
Turks living in Aegean and Thrace.
After the conquest of Anatolia by
Seljuk Turks, a form of tradition-
al freestyle where special leath-
er clothing was sanctioned and
wrestlers commenced the ac-
tivity by pouring olive oil on their
bodies in order to make it harder
G
üreş, serbest ve grekoromen
olmak üzere iki ayrı stilde ya-
pılan Olimpik spor dallarından bi-
ridir. Serbest güreşte çapraz vur-
ma, çelme takma, belden aşa-
ğı sarılma kuralları uygulanabi-
lirken, grekoromen ayaklara do-
kunmadan icra edilen güreş şek-
lidir. Grekoromen güreşte bel-
den yukarısı ile oyun taktik edilir.
Ayakla oyun yapılmaz ve rakibin
hücumu engellenmez.
Türklerin ‘Ata Sporu’ olan gü-
reş sözcüğünün kökeni, Özbek
ve Başkurt Türklerinin ‘Kures’
sözcüğünden gelmektedir. Eski
Türklerde büyük bir tutku olan
ve günlük yaşamdan ayrılma-
yan güreşin başlangıç yılla-
rı tam olarak belirlenememiş-
tir. Ancak Koryakların tahtadan
yaptıkları süs eşyalarının üze-
rinde güreşçi figürlerinin bu-
lunmasına bakılırsa, güreşin ne
kadar eski bir spor olduğu anla-
şılabilir. M.Ö. 13. yüzyılda yaşa-
mış Hiyung-Nu Türklerinde gü-
reş en yaygın mücadele sporuy-
du. Sümerlerde de güreşin yaygın
olduğu ve hatta yılın belli dönem-
lerinde güreş bayramları yapıldığı
tarihi buluntularla kanıtlanmıştır.
Oğuz Türklerinde güreşin her tü-
rüne yer verildiği de Dede Korkut
destanlarından anlaşılmakta-
dır. Gılgamış ve Dede Korkut des-
tanları, Sümer, Akat tarihleri ve
tüm buluntular güreşin ilk kez
Türkler tarafından yapıldığının ke-
sin kanıtlarıdır.
Göç yolları aracılığıyla batıya ya-
yılan güreş, Türklerin göçü ile
birlikte Anadolu’ya getirilmiştir.
Türklerle gelen güreş stilleri, bu
yöredeki güreş stilleri ile kaynaş-
mış, özellikle Ege ve Trakya’da
yaygın olan yağlı güreş Türkler
arasında da benimsenmiştir.
76
Olimpiyat Dünyası