Basic HTML Version
and their children involved in
sport together with our daugh-
ter and particularly to our
dear young yet experienced
coaches Cem and Korur, who
have always been with us with
their infinite patience and un-
derstanding. So good that
you exist.”
Emine Yeşiltepe
“I, as a mother who sends her
disabled child to FSS, would
like to share my thoughts and
experiences with you. My child
Yasin has been participating at
the special group sports edu-
cation events organized by FSS
for the last four years. I can
definitely say that these activ-
ities had very positive effects
on his life. Not only health wise,
but they also help him social-
ize getting together with his
friends. One can tell this by the
smiles on his and his friends’
faces taking basketball train-
ing. Apart from that, a very
friendly atmosphere is created
for us, the parents, as well. As
we watch them, we share new
and current information about
disabled children among us.
Unfortunately, our children
are subject to exclusion in
the society from time to time.
No matter how much us par-
ents try to prevent them from
Nuray Eldeniz
“Oğlum Emre Eldeniz down
sendromlu, 26 yaşında ‘Özel’
bir çocuk. Eğitimine 10 yaşın-
da başladı, 17 yaşında temel
eğitimini bitirerek mezun oldu.
Okul zamanında basketbol oy-
namaya başladı ve sporu çok
sevdi. Arkadaşlarımız saye-
sinde Suzan Hanım’ la tanış-
ma fırsatını buldum. Böylece
Olimpiyat camiasıyla da tanış-
mış olduk. Cem hoca ile biz yıl-
lardır çocuklarla beraber mut-
lu ve neşeli bir aile gibiyiz.
Öyle ki birbirini bakışlarından,
tavırlarından anlayan, koruyup
kollayan kocaman bir birlikte-
lik olmayı başardık. Aramıza
daha sonra katılan Korur hoca
da kendini bize ve çocuklara
kısa sürede sevdirdi ve kabul
ettirdi. Olimpiyat camiasına ait
olmak bizi mutlu ediyor. Yılda
bir kez yapılan dönemin kapa-
nış şenlikleri çok kısa sürmesi-
ne rağmen, çocuklarımızın eğ-
lendiği, kendilerini bulduğu ve
çok mutlu oldukları bu tür et-
kinliklerin daha fazla olması-
nı istiyoruz. Çocuklarımız, ho-
calarımız ve bizler kocaman
bir aileyiz. Bizler birbirimizi ek-
sik ve fazlalıklarımızla seviyo-
ruz. Daha uzun yıllar birlikte
el ele aynı şekilde devam et-
mek dileğiyle.”
dört yıldır ÜSO’nun düzenle-
diği özel grup spor eğitimle-
rine katılıyor. Bu aktivitelerin
Yasin’ in hayatında çok olum-
lu etkileri olduğunu söyleye-
bilirim. Sadece sağlık açısın-
dan değil, ayni zamanda ar-
kadaşlarıyla bir araya gelerek
sosyalleşmesini de sağlıyor.
Bunu Yasin’ le birlikte basket-
bol eğitimi alan diğer çocuk-
ların yüzlerindeki gülümseme-
ye bakarak da söylemek müm-
kün. Diğer taraftan biz veliler
için de oldukça arkadaşca bir
ortam oluşuyor. Çocuklarımız
spor yaparken bir yandan on-
ları izliyor, bir yandan da ken-
di aramızda engelli çocuk-
lar hakkındaki güncel bilgile-
ri paylaşıyoruz. Bizim engel-
li çocuklarımız maalesef top-
lum tarafından zaman zaman
dışlanmaya maruz kalabili-
yorlar. Her ne kadar biz veli-
ler kendimiz onlara bunu ya-
şatmamaya çalışsak da çoğu
zaman yeterli olamayabiliyo-
ruz. Fakat, basketbol hocala-
rımız onlara öyle güzel ve sa-
mimi yaklaşıyorlar ki, engel-
li çocuklarımız kendilerini bir
aile ortamında hissediyorlar.
ÜSO’nun bizimle paylaştıkları
sadece basketbol eğitimleriy-
le bitmiyor. Ayni zamanda ve-
lilerin, çocukların ve hocala-
rın hep birlikte olduğu, keyif-
li zaman geçirdiği, kaynaştığı
geziler ve yemekler düzenleni-
yor. Hatırlatmak gerekirse, Ulu
Önder Atatürk’ümüzün spora
ve eğitime ne kadar önem ver-
diğini sözlerinden de rahatlık-
la anlayabiliriz. Çocuklarımızın
bu şekilde spor aktivitelerine
katılmaları, O’nun izinden git-
mek için bir araçtır. Son ola-
rak şunu belirtmek isterim
ki, çocuklarımız bizim haya-
tımız. Onlara içten yaklaşan
ÜSO’ya, emeklerini esirgeme-
yen hocalarına ve Türkiye Milli
Olimpiyat Komitesi ’ne teşek-
kürlerimi bir borç bilirim.”
living through such experienc-
es, sometimes we just cannot
be adequate. However, basket-
ball coaches approach them
in such a nice and sincere way
that our disabled children
feel themselves in a family at-
mosphere. Basketball train-
ing is not the only thing the
FSS shares with us. They organ-
ize visits and luncheons where
parents, children and coach-
es get together to mingle and
have a good time. We can eas-
ily see, from his words, how
much importance Ataturk had
attached to sports and educa-
tion. The participation of our
children at the sporting activ-
ities is, in a way, to follow His
path. Finally, I would like to
state that, our children are our
lives. I owe FSS, approaching
them so sincerely, the coach-
es unsparing their toil and the
National Olympic Committee
of Turkey my heartfelt thanks.”
Nuray Eldeniz
“My son Emre Eldeniz, a 26
years old ‘Special’ child, who
has Down syndrome. He start-
ed his primary education
when he was 10 and graduat-
ed when he was 17 years old.
During school, he started play-
ing basketball and loved the
sport. I had the opportunity
to meet Ms. Suzan through my
friends and thus we were in-
troduced to the Olympic fam-
ily. With coach Cem and the
children, we are like a hap-
py family since many years. So
much so that, we managed to
maintain a relationship within
which, safeguarding and pro-
tecting partners understand
each other by just a look or a
gesture. Coach Korur, who had
joined us later, is very much
acknowledged and loved now.
Belonging to the Olympic fam-
ily makes us very happy. We
want more of the events like
the festivities held annually at
36
Olimpiyat Dünyası